
Uit de pen van Albert Baas
Toen ik een paar maanden geleden door Nieko werd gevraagd een stukje op de site te schrijven had ik al toegezegd voordat ik me besefte wat ik me op mijn hals haalde.
Zeker, ik ben nu bijna 12 jaar werkzaam als leidinggevende op de bloeiende hartfunctie afdeling van het Scheper Ziekenhuis in Emmen. In die tijd zijn we begonnen met het verrichten van PCI en het implanteren van ICD`s. Ik heb hieraan mijn steentje mogen bijdragen.
Ook was ik samen met o.a. Johan Koster betrokken bij het opzetten van de hartfunctie visitatie`s die nu zo`n 7 jaar aan de gang zijn. De 1e proefvisitatie vond dan ook plaats in Emmen. Volgens mij hebben onze collegae dit uitgebouwd tot een kwalitatief goede visitatie die gelijk met de visitatie van de NVVC in alle perifere ziekenhuizen plaatsvindt. Wat mij betreft iets om trots op te zijn.
Absoluut heb ik een duidelijke mening over kwaliteit, waarbij ik nog nooit onder stoelen of banken gestoken heb dat ik het erg jammer vind dat de LOI de enige opleiding is die tot een volwaardige hartfunctielaborant mag opleiden.
Dit leidt er toe dat veel, vooral HC kamers en pacemakerlabs, ervoor kiezen niet volgens de eisen van de NHV/ SBHFL op te leiden. Het zijn vaak medewerkers met EVC`s, waarbij 3 jaar LOI een te grote investering is met te weinig meerwaarde.
Ik denk dat het goed zou zijn een volwaardige erkenning te creƫren, desnoods zonder HBO status, waarbij we ervoor zorgen dat alle deskundige mensen die werken binnen de vier deelspecialisatie`s van de hartfunctie binnen de NHV gezien kunnen worden als gediplomeerd collega.
In de afgelopen jaren had ik het gevoel tegen windmolens te vechten, maar ik heb hoop dat de overleggen met de Vithas en de WIL gaan leiden tot bundeling van krachten.
Maar ja, wie ben ik om dit allemaal te vinden. Een verdwaalde IC verpleegkundige die leiding mag geven aan een groep hartfunctielaboranten.
Mijn overtuiging is echter dat we alleen door het bundelen van onze krachten overeind kunnen blijven en verder kunnen professionaliseren.
Graag geef ik de pen door aan Johan Koster
Albert Baas