De pen heb ik gekregen van Anja Folkers, die als gedetacheerd echo laborant ons kwam ondersteunen in het MC Zuiderzee ziekenhuis te Lelystad.  Mijn naam is Anton Waegemakers, cardio fysiologisch laborant met als specialisatie Cardio implantaten. Op 1 januari 1976 ben ik in het toenmalige AZL, later het LUMC, begonnen als technicus op de afdeling “Arbeidsfysiologie”. Een afdeling waar functieonderzoek werd verricht op het gebied van longziekte en cardiologie. Mijn werkzaamheden bestonden uit technische ondersteuning bij patiëntenzorg, holter analyse,  verantwoordelijk voor de technische staat van alle op de afdeling aanwezige apparatuur en ik werkte mee aan nieuwe ontwikkelingen die op de afdeling werden uitgevoerd. Zo werd er onder leiding van Dr. Weeda  onderzoek gedaan naar het bepalen van de normaalwaarde voor fietsergometrie onderzoek. Dat onderzoek werd uitgevoerd onder de medewerkers/sters van de hoogovens te IJmuiden.  Of traplopen andere (dan wel meer) informatie zou opleveren is ook ooit een studie naar gedaan. Een kleine roltrap werd geïnstalleerd; echter al snel bleek dat dit onderzoek niet de gewenste resultaten zou geven.

In 1981 ging ik voor halve dagen werken op de pacemaker afdeling, maar al snel had ik het gevoel geen vaste plek te hebben. Na een half jaar ben ik me full time gaan inzetten als pacemaker technicus.  De ontwikkeling van de pacemakers ging in die jaren snel en ook nieuwe indicaties werden gesteld, waardoor de pacemaker patiëntenpopulatie snel toenam.  In de jaren negentig, toen ook de ICD in opmars kwam, nam het aantal implantaties snel toe en dus ook het aantal pacemakercontroles, waardoor de werkdruk aanzienlijk toenam. Ondertussen had ik ook mijn management certificaat behaald en om die kennis ook in daden om te zetten ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe uitdaging. Die heb ik in Lelystad gevonden.

Op 1 september 2001 ben ik aldaar begonnen als teamleider. In de begin periode hebben er veel veranderingen plaatsgevonden wat de effectiviteit, kwaliteit en kwantiteit ten goede kwam. Maar dat het ziekenhuis er financieel slecht voor stond kwam later pas naar voren, wat u in die tijd zeker via de media niet zal zijn ontgaan. Na de overname veranderde er veel, heel veel! Managementlagen verdwenen, verantwoordelijkheden werden verdeeld, het huishoudboekje werd op orde gebracht en er kwamen BV’s binnen de zorginstelling.

Maar er veranderde meer, veel meer voor ons allemaal en ook voor de patiënt.

Zorg word aangeboden als “Wat we doen, doen we goed en veel”. Er werden prijsafspraken gemaakt tussen zorgaanbieders en zorgzekeraars. Maar ook welke zorg wie ging leveren en welke niet. Allemaal met dezelfde intentie om de kosten van de zorg in te dammen; maar aan elk voordeel zit een nadeel. De ziektekostenpremies zijn toch fors omhoog gegaan. De eigen bijdrage is ingevoerd en behoorlijk opgeschroefd de laatste jaren, terwijl het bericht gaat dat er maar 1 winnaar is en dat zijn de zorgverzekeraars, die hun kapitaal alleen maar laten toenemen.

Onze zorg gaat uit naar de patiënt, maar die moet in een aantal gevallen de zorg nu verder weg gaan zoeken. Dus meer reistijd en kosten. De eigen bijdrage is voor velen een probleem. Ik heb patiënten gesproken die echt moeten sparen om dat bedrag bij elkaar te krijgen en bepaalde medicijnen niet meer bestellen, omdat blijkt dat deze niet dan wel minimaal worden vergoed en zij dit niet meer kunnen betalen. Patiënten die een onderzoek afzeggen, omdat de eerste €200 zelf betaald moet worden, buiten hun eigen risico om. De zorg veranderd in negatieve zin. De zorg die wij moeten geven aan de patiënt wordt voor de patiënt een zorg hoe zij dat moeten betalen. Gelukkig geldt dit niet voor iedereen. Maar we moeten wel blijven zorgen voor die groep in onze samenleving waarvoor dit wel een zorg is. Gelukkig staan u en ik aan de kant van zorg geven en zolang we dat nog kunnen doen naar tevredenheid van onze patiënten dan zit ons hart op de goede plek. Onze inzet zie je ook in verenigingen terug, zo ook bij de NHV. Een vereniging van (beroeps) vrijwilligers, die er voor zorgen dat onze kennis wordt vergroot, kwaliteit wordt verbeterd en ook opkomt voor de belangen van de patiënt. Als zorg nu ook voor iedereen betaalbaar blijft in combinatie met onze aangeboden kwaliteiten, dan hebben we zorg op maat.

Ik wens u een gezond en vooral een “zorg gevend” jaar toe.