Ik kreeg de pen door van Willem. Eerst maar eens gekeken wat mijn voorgangers schreven. Wat schetste mijn verbazing: tot nu toe hebben bijna alleen de mannen onder ons een stukje geschreven. Wat is daar de reden van???

Willem gaf mij de pen, omdat ik in mijn laatste werkjaar zit, half volgend jaar ga ik met pensioen. Hij ging er vanuit dat ik dus erg veel ervaring zou hebben.

Nu heb ik niet mijn hele werkzame periode op de hartfunctie gewerkt. Na de middelbare school ben ik begonnen als KNF laborant in het toen nog geheten Diaconessenhuis te Groningen. Mijn theoretische opleiding volgde ik in het APSAZ (nu UMCG). Toen ons gezin uitgebreid werd met kinderen heb ik mijn werk in het ziekenhuis vaarwel gezegd en ben full time moeder geworden.

Op het moment dat onze drie kinderen schoolgaand waren begon het weer behoorlijk bij mij te kriebelen. Eerst nog een hele tijd op een vacature als KNF-laborant gewacht in Hoogeveen, waar we woonden. Die kwam niet. Wel werd op de afdeling functie-onderzoek een doktersassistente cardiologie gevraagd. Ik besloot hier op te solliciteren, zo was ik immers ook dichtbij de KNF. De KNF werd niets….en de hartfunctie begon mij steeds meer te boeien. Daarom na een paar jaar besloten de CFL-opleiding te gaan doen. De lessen werden toen nog verzorgd door de School voor Gezondheidszorg in Zwolle.

Toen ik zo’n 25 jaar geleden begon op de hartfunctie waren er nog geen cardiologen in ons ziekenhuis. De internisten deden de fietstesten zelf. Dit kun je je nu bijna niet meer voorstellen. Ze trokken voor de fietstest 3 kwartier per patiënt uit, met ondersteuning van een doktersassistente.

Na de komst van de eerste cardioloog veranderde er veel: de cardio-echo deed zijn intrede alsmede de holter onderzoeken + – analyse , het cath. lab, de pacemaker poli. Ook het aantal cardiologen breidde zich snel uit: nu werken we met 5 cardiologen.

Zo’n 5 jaar geleden ben ik actief lid geworden van de visitatiecommissie van de NHV. Door de jaren heen heb ik al heel wat Ziekenhuizen bezocht. Erg boeiend: wat een verschillen. Ook voor mijn eigen afdeling heeft dit voordelen: overal wordt op verschillende manieren gewerkt, goede tips neem ik altijd graag mee. Je blik wordt erg verruimd. Wel moet ik eerlijk zeggen dat het visiteren niet iets is wat je zomaar even doet: je moet kritisch en scherp zijn. Op een visitatiedag kom je vaak ogen en oren tekort. Met mijn medevisiteurs heb ik altijd zo’n band gehad, dat we elkaar aanvulden en ondersteunden.

Ik kan het alle laboranten aanraden actief iets te doen voor de NHV. Het geeft duidelijk een meerwaarde aan het beroep van Hartfunctie laborant, zowel voor jezelf als ook voor je eigen afdeling.
Hanna Valk-Winckel

Senior medewerker

Treant zorggroep, locatie “Bethesda”